Teatr Arymana - Recenzja
|
Gdybym miał krótko opisać grę Vlada, powiedziałbym, że to krótka gra przygodowa z bardzo prostymi mechanikami, polegająca na przejściu z punktu A do punktu B. Co sprawiło, że akurat ta produkcja wybiła się tak bardzo na tle innych gier w konkursie Golden Forki 2017 oraz dorównała produkcji, której przejście trwa ponad 100 razy dłużej? Postaram się odpowiedzieć na to pytanie przy okazji tej recenzji.
Tematyka
Teatr Arymana dotyka tematu nietuzinkowego. Cała rozgrywka porusza sprawę ludzkiej woli oraz sił wyższych panujących nad światem. Najlepiej w tematyce gry wypada jej przedstawienie. Nie wiemy od początku z jakimi siłami przyjdzie nam się zmierzyć i czy mamy jakiekolwiek szanse na wygraną. Jedyne co mamy to cel - uratować porwaną siostrę. Pierwszą z rzeczy, która wyróżnia grę od pozostałych to wyważenie rozgrywki. Historia zgrabnie przeplata się z innymi elementami rozgrywki - zagadkami i przesłaniem gry.
Przesłanie jest moim zdaniem tym co czyni tę grę wyjątkową na tle tysięcy produkcji. Sama gra to nie tylko zlepka grafik z mechanikami połączona lepkim czymś przypominającym fabułę. Poza samą rozgrywką graczowi zostanie zaserwowanych kilka tematów do przemyśleń. Podczas tej krótkiej rozgrywki gracz jest stawiany przed filozoficznym pytaniem o wolną wolę. Przyjdzie nam się zastanowić czy postać, którą sterujemy jest pod wpływem Arymana i tylko odgrywa postać, czy jednak istnieje wolna wola. Gra nie daje jasnej odpowiedzi. Z jednej strony mamy dwa różne zakończenia, które sprawiają, że być może mamy kontrolę nad światem przedstawionym. Z drugiej strony to tylko dwa zakończenia, które zostały wcześniej wyreżyserowane przez autora gry. W końcowej scenie dostajemy od głównego antagonisty kilka pytań na które odpowiedzieć będziemy musieli sobie sami, po tym jak kurtyna już zapadnie.
Warto nadmienić, iż fabuła uczy nas również nieco o teatrze i mitologii, a sama historia jest opowiedziana w sposób nawiązujący do teatralnych desek.
Zagadki i mini-gry
Jeden z niewielu elementów tego krótkiego projektu, który wypada moim zdaniem średnio. Zagadki logiczne ratuje głównie to, że są proste i (w większości przypadków) wymagają lekkiego ruszenia głową. Jeśli szukacie czegoś co pozwala wam rozruszać swój mózg nieco bardziej to możecie się zawieść. Jednak jak wcześniej wspomniałem - zagadki świetnie komponują się z resztą gry. Są one tu głównie po to, aby pomóc w opowiedzeniu historii, nie na odwrót. Na pochwałę zasługuje jednak ich wykonanie i…
Estetyka
Wiele amatorskich twórców gier nie zwraca uwagi na jeden aspekt, który różni produkcje średnie od produkcji dobrych. Jest to szeroko rozumiana estetyka i dokładność. Gdy gramy w produkcję, która posługuje się półśrodkami, czy to graficznymi, czy dźwiękowymi, to zazwyczaj pomijamy ten aspekt mówiąc, że był co najwyżej okej. Jeśli jednak grafiki, animacje są dopasowane do muzyki i klimatu gry, czuć różnicę. Tę różnicę czuć w projekcie Vlada. Grafika i animacje nie są szczególnie wybitne, ale są estetyczne i łatwo wywnioskować, że autor dołożył starań, aby współgrały z klimatem i rozgrywką.
Sceną, która wywiera największe wrażenie jest moment wejścia do świątyni. Podoba mi się ona nie tylko dlatego, że jest wykonana solidnie graficznie. Scena ta jest odegrana w kluczowym momencie dla fabuły. Dzieje się to, gdy główna postać opuszcza swój codzienny świat i udaje się w nieznany “świat magii”. Ten zabieg pozwala zgrabnie i szybko przejść z historii zwykłego porwania do właściwej tematyki gry, czyli opowiedzenia czym jest Teatr Arymana oraz tego co autor chce nam przekazać o ludzkim losie i życiu.
Podsumowanie
Na aplauz z widowni zasługuje przede wszystkim zachowanie klimatu we wszystkich aspektach rozgrywki (może poza easter eggami). Vlad stworzył wszystkie elementy układanki i połączył je tak, że powstał solidny i jednolity projekt, który nie męczy, gdy przyjrzeć mu się dokładniej. To odróżnia tę grę od innych startujących w GFach z tamtego roku.
A jeśli chcecie dowiedzieć się, co takiego autor miał do przekazania, zapraszam do zapoznania się z grą.
Adrap
|
|
|
Logowanie/Rejestracja
|
|
|
|
|
|
|
|
Manga Carta by Michu
wersja Pełna, RM 2000 rok wydania 2008 ocena 7.0/10 |
|