Gospoda RM Archive

Fajnie wiedzieć że jest ktoś kto pojmuje podróże w czasie tak samo jak ja :D
Choć...
Mam kilka nieścisłości <albo ich nie rozumiem :P>
-Jeśli jako dorosły Morgan zakopał eliksir by wypić go jako dzieciak, to tak jakby ten eliksir nie działał, bo Morgan musiał dorosnąć i dostać wpierw wehikuł czasu by móc cofnąć się w czasie i dać sobie eliksir. A skoro Morgan dostałby wehikuł, to i tak historia by się tak samo potoczyła - więc to takie troche dziwne xd
- Albo jak spadał z wież, uratował sam siebie.
Czyli i tak by przeżył i dostał się do Mesmer, bo gdyby nie to, nie dożyłby starości i nie mógłby się cofnąć w czasie by się uratować XD

Tak, wiem. Mam dziwne i nieludzkie rozkminy <Ale tak to jest po paleniu - Sorka>

Muszę przyznać, że w niektórych aspektach wspiąłeś się na szczyty sztampy (choć mam wrażenie, że przynajmniej po części było to zamierzone). I nie chodzi mi nawet o to, że znów (i znów prawie całkiem przypadkowo) trzeba uratować świat. Jest cała masa innych drobiazgów - jak najemnik, to arogancki i zainteresowany wyłącznie przyszłością własnego tyłka, jak kobieta, to magiczka od leczenia, jak dołączanie do "gildii" to próby, czy też wreszcie finałowa walka (gdy podejrzanie łatwo udało mi się ją wygrać, natychmiast w głowie pojawiła mi się myśl: "o nie... zaraz mu wyrosną kły i pazury, i cała zabawa od nowa").

Mam też mieszane uczucia co do sposobu, w jaki tę sztampę próbowałeś przełamać - chodzi mi mianowicie o wątek podróży w czasie. Z jednej strony było to fajne, bo właśnie niestandardowe i zaskakujące, ale z drugiej zgrzytało mi mieszanie konwencji (bo wehikuły czasu to jednak domena SF, a nie fantasy). No i brakło mi też porządnego wyjaśnienia roli i intencji właściciela tegoż pojazdu (choć nie wykluczam, że grałam lekko nieuważnie i jakimś sposobem je przeoczyłam). W ogóle historia pozostawiła we mnie niedosyt, OzA (przepraszam, że wciąż te gry porównuję, to jest silniejsze ode mnie) było niesamowicie spójne i świetnie domknięte fabularnie - tu mi tego jednak trochę zabrakło.

Następna rzecz, co do której nie mogę się zdecydować, czy mi pasowała, czy nie, to sekrety. Z jednej strony są fajne i lubię je odkrywać (hm, średnio mi tym razem poszło ;)), ale z drugiej - przymus (wewnętrzny, więc w sumie to moja wina) zaglądania w każdą dziurę trochę zaburza mi płynność fabuły i radość z grania. Ale z kolei radość ze znalezienia czegoś fajnego też jest całkiem przyjemna. No dobra, niech będzie, że to na plus, zwłaszcza, że poszukiwania całkiem urozmaicone były (świetny pomysł z tymi "poszukiwawczymi" zdolnościami).

Sposób prowadzenia fabuły, z retrospekcjami i przeskokami, nie przeszkadzał mi wcale, wręcz przeciwnie - był stosowany konsekwentnie i z sensem (podobnie jak książka w OzA ;)). Do wywalenia jest za to wspominana już plansza ze streszczeniem - myślę, że nikomu nie będzie jej brakowało.

Dobra, reszta w punktach, bo książka mi zaczyna wychodzić.

Plusy:
- oprawa - mapki fajne i muzyka też klimatyczna,
- karcianka - prosta, ale wciągająca,
- sekrety,
- urozmaicony gameplay (choć jak dla mnie proporcje między elementami logicznymi a zręcznościowymi mogłyby być odwrotne),
- niezłe dialogi (choć chętnie bym się do nich dobrała i poprawiła błędy :P),
- sklerotyczna czarodziejka (chyba jedyna wyrazista postać poboczna),
- "dziennik zadań",
- narrator (ten anonimowy pan ma miły, choć faktycznie nieco młody, głos - ale kto powiedział, że Morgan wspomina swoje przygody po wielu latach?).

Trudno mi stwierdzić:
- fabuła i bohaterowie - w sumie to polubiłam Morgana, historia też mnie zaciekawiła i wzbudziła trochę emocji, więc ogółem źle nie było, ale - jak wyżej - czegoś mi w tym wszystkim brakowało (mały plusik za wątek romantyczny, choć trochę mało energiczny był),
- walki - ładnie wyglądały (poza białymi kwadratami), szybko szły i nie były trudne, więc w sumie nie pozostawiły po sobie ani dobrego, ani złego wrażenia,
- rozwój postaci - fajny w zamyśle, w praktyce zdobyłam ledwo 10 czy 11 lvl, więc mało miałam radochy z nowych zdolności; kombinacje z mieczem też mało mi się przydawały, bo nawet z bossami udało mi się wygrać na enter i czary leczące.

Brakowało mi:
- możliwości wchodzenia do cudzych domów i rabowania dobytku niewinnych mieszkańców <3,
- ładnego domknięcia fabularnego (choć chyba jest kilka zakończeń, więc może dostałam jakieś lipne za karę za słaby wynik?).