Wersja RM: 2003
Gatunek: RPG
Postęp:
Mapping - 7%
Muzyka - 9%
Skrypty - 10%
Grafika - 62%
(Dane są szacunkowe i nie mają żadnego podłoża w szczegółowych obliczeniach)
O co kaman?
Ano jo, przedstawiam wam mój nowy projekt o dumnym, jakże wymownym tytule 'Carcarus'.
Będzie to dość klasyczna gra RPG, stawiająca raczej na scenariusz i fabułę, niż efekciarskie skrypty. Motywem przewodnim całej rozgrywki będzie alchemia [co w świecie gry oznacza nie tylko sztukę warzenia eliksirów, wywarów i naparów, ale także sztukę odprawiania mistycznych rytuałów, do których niezbędne są wspomniane napoje wyskokowe].
Fabuła:
Miasteczko Caddle, niewielka zapchajdziura na granicy podupadłego ostatnimi czasy Imperium Calhador, każdego roku, w dzień jesiennej równonocy, organizuje wielki konkurs alchemiczny. A przynajmniej wielki jak na skalę Caddle... Nie jest to jednak zwyczajna, nudna kompetycja. Ba, jest to wspaniałe widowisko, a przede wszystkim największe w ciągu całego roku wydarzenie towarzyskie i kulturalne. Do miasteczka zjeżdża wówczas ludność z okolicznych wsi oraz siół, by wspólnie uczestniczyć w całodobowej zabawie. Tego dnia, już od samego świtu, zewsząd rozbrzmiewa muzyka, kolorowe namioty wyrastają na drogach szybciej aniżeli grzyby po obfitej ulewie, a gawiedź tłoczy się po karczmach i gospodach, by wspólnie - przy antałku wytwornego piwa - oczekiwać wieczornych zawodów.
Co się zaś tyczy samego konkursu, nie jest to byle rywalizacja kmiotków i gotujących gulasze gospodyń domowych. Na parę dni wcześniej do Caddle ściągają wiedźmy i czarownice z bliskich i dalekich stron, alchemicy i zaklinacze z północy i z południa, akademicy i amatorzy zza lasów i zza gór. Uczestników nigdy nie brakuje, a choć jeden drugiemu nierówny, każdy potrafi czymś zaskoczyć przeciwnika.
I tak to odbywa się każdego roku, odkąd tylko pamiętają najstarsze dziadki i dziadulinki z Caddle. I odbywałoby się tak zapewne jeszcze i setki lat, gdyby nie pewna zadziorna piętnastolatka, imieniem Penny, której widziało się zostać sławną na cały świat alchemiczką... Odbywałoby się tak, gdyby nie pewna dziewczyna, która - fatalnym zrządzeniem losu - została wplątana w odmęty przepowiedni, której słów nikt nie chciałby przenigdy usłyszeć.
Grafika
Wszystkie chipsety i charsety wykorzystane w grze będą spod 'marki' REFMAP [a.k.a. Mack & Blue]. Będą to grafiki pochodzące z różnych stron i od różnych autorów, dlatego póki co ciężko jest mi podać spis konkretnych osób. Takowy najprawdopodobniej znajdzie się dopiero w creditsach gry.
Oprócz tego w grze znajdą się wszelakie inne grafiki, przeważnie ripy z różnych gier [niektóre materiały pochodzą z Tsukuru].
Sześć skrinów [później zapewne dam więcej]:
Muzyka:
Co się tyczy muzyki, będzie ona [najprawdopodobniej] skomponowana w całości przeze mła. Będą to wysokiej jakości [przynajmniej jeśli chodzi o jakość instrumentów ;'D] empetrójki. Rzecz jasna, zdaję sobie sprawę z wagi tego formatu, jednak midki nie są w stanie zapewnić odpowiednio klimatycznego brzmienia.
Przykładowy utwór z gry [możliwe, że później dam więcej]:Guitar Ballad
Skrypty:
Nie będzie tego za wiele. Jak pisałem, nie na tym gra ma się opierać.
Pojawi się custom menu, w tym zaprezentowany na ostatnim skrinie plecak na ingrediencje.
Walki jako takiej w grze w ogóle nie będzie, będą za to liczne pojedynki eliksirowe, różnego rodzaju konkursy i kompetycje alchemiczne. Sam proces warzenia eliksirów również nie będzie działał tylko na zasadzie 'zbierz składniki'. Stworzenie każdego wywaru będzie wymagało przejścia swoistej mini gierki. Po uprzednim zebraniu odpowiednich ingrediencji i zapoznaniu się z receptą, ma się rozumieć ;']
No, co do skryptów jeszcze, pojawią się na pewno jakieś smaczki graficzne, typu pogoda, czy oświetlenie. Ale o tym nie warto się rozpisywać...
No, to chyba wszystko.
Raczej nie planuję wydania dema gry, choć nie odrzucam ostatecznie tej opcji.
Zapraszam do komentowania. Z miłą chęcią wysłucham wszelkich pytań i opinii.
@Edit: Zmieniona wersja Guitar Ballad.
@Edit2: Wprowadzam statystyki postępu.
O ile tło jest świetne, to sam napis strasznie odstaje, jego krawędzie są naprawdę paskudne.
