RPG Maker: 2003, bez modyfikacji
Rodzaj: jRPG
Download: Demo (25 sierpnia 2020 r.)
Fabuła
Grę rozpoczyna scena, w której naprzeciwko siebie, na czele dwóch armii (z braku lepszych słów można podzielić je na anielską i demoniczną, światła i ciemności) stoją bracia bliźniacy szykujący się do stoczenia największej bitwy w historii planety. Zaraz później cofamy się (dokładnie nie wiadomo ile, ma to związek z fizyką kwantową) w bliżej nieokreśloną przeszłość.
Sensem gry jest pokazanie, jak z dwóch kochających się braci zrobiono przywódców przeciwnych frakcji, którzy kiedyś oddaliby za siebie życie, a teraz marzą tylko o odebraniu go drugiemu.
Witold i Eryk de Posaran należą do Zakonu – organizacji zajmującej się likwidowaniem wszystkiego, co magiczne. Choć Zakon lata świetności ma już dawno za sobą, jego członkowie ciągle stanowią elitę wojowników i magów Północnych Królestw.
Bracia dosyć szybko wplątują się w sprawę morderstwa baronowej Kresów i nawiązują kontakt z partyzantką działającą w całych Królestwach. Ostatecznie dojdzie do tego, że staną na czele ruchu oporu. Zapoczątkują w ten sposób łańcuch zdarzeń, który doprowadzi do globalnej wojny międzyświatowej (czy raczej powinienem powiedzieć – międzywymiarowej).
Screeny
Świat przedstawiony
Akcja gry, przynajmniej jej głównego wątku, rozgrywa się na planecie podobnej do Ziemi. Ludzkość jest na etapie rozwoju przypominającym koniec średniowiecza i początek renesansu. Różnica polega na tym, że ciągle znajduje się pozostałości cywilizacji sprzed tajemniczej Zagłady, która zmieniła obraz świata. Przykładowo, główny bohater wyspecjalizował się w broni palnej z naciskiem na strzelby.
Kluczem do rozwiązania zagadki dramatycznej zmiany stosunków między braćmi jest odkrycie, czym była Zagłada, na jakich zasadach działa Zakon oraz co stało się z rodzicami Witolda i Eryka. Ogromne znaczenie będzie miał także Nieświat – nie zdradzając niczego ważnego powiem, że, w uproszczeniu, przypomina „End of time” z „Chrono Triggera”.
Świat „Braci de Posaran” to brutalna rzeczywistość Wieków Średnich i radosne uniesienie zbliżającego się Odrodzenia. To rozwój nauk przyrodniczych, literatury, teatru, sztuki. To także bezwzględne grabieże, prawo silniejszego, morderstwa, kradzieże, wyzysk pospólstwa i arogancja arystokracji. Świat, który przed całą aferą związaną z głównym wątkiem fabularnym już znajdował się na granicy. Pratchett powiedziałby, że decydował właśnie, w którą nogawkę Spodni Czasu wejść.
Mechanika
Choć praktycznie od zawsze skrypcenie było moją ulubioną aktywnością związaną z RPG Makerem, mechanikę „Braci” ograniczam do minimum. Podstawowe menu i standardowy system walki, jedynie leciutko zmodyfikowany, uwalniają ogromną ilość wolnego czasu, który mogę wykorzystać na dopieszczanie fabuły.
Chcę, żeby gra nawiązywała do klasyki, w związku z czym nie będzie w niej żadnych wymyślonych skryptów rozwoju postaci czy drzewek umiejętności. Wbijesz piąty poziom, nauczysz się Kuli Ognia – bardziej oldschoolowo już chyba być nie może.
Jednym z ważniejszych pomysłów (już zaskrypcony) jest system podręczników, na które znajduje się odrębne miejsce w ekwipunku. „Zakładając” określony podręcznik (np. „Otwieranie zamków”) postać zyskuje taką umiejętność. Jeśli wystarczająco długo będzie go ze sobą nosić, w końcu nauczy się tej umiejętności na pamięć i będzie jej mogła używać bez potrzeby posiadania książki. Szybkość uczenia zależy od trudności podręcznika oraz inteligencji konkretnej postaci.
Oprawa i mapping
Chipsety to klasyczny REFMAP wraz ze wszystkimi możliwymi przeróbkami (naliczyłem tego ponad 200 chipów). Charsety utrzymane są w stylu RTP, a facesety to praktycznie same prace autorstwa Roco. System zostanie zmieniony – szukam dobrego od miesiąca i jeszcze nic mnie nie zadowoliło.
W grze postaram się wykorzystać możliwie dużą ilość dźwięków spoza RTP tak, by uchronić walki przed niepotrzebną monotonią. Za muzykę się jeszcze nie zabrałem.
W kwestii formalnej – nigdy nie byłem dobrym mapperem i zapewne czasami widać to w grze. Niemniej jednak nie zamierzam marnować dziesiątek godzin na dopracowywanie mapek, proszę więc ograniczyć uwagi w stylu „na tym screenie to i to jest nie tak”. Wiem o tym. Chętnie „zatrudnię” kogoś, kogo pracą będzie tylko i wyłącznie poprawianie zrobionych przeze mnie mapek, bez żadnych zmian na poziomie eventów.
Inspiracje
Sporo o klimacie „Braci” i przedstawionym tam świecie powiedzą wam moje inspiracje związane z grą. Wśród książkowych należy wymienić: „Sztejera” Forysia, „Inkwizytora” Piekary, „Wiedźmina” Sapkowskiego, Pratchetta oraz „Koniasza” Zambocha. Wśród gier są to odpowiednio: „Chrono Trigger”, „Suikoden” i „Lunar Legend”.
W grze kładę duży nacisk na pomysły związane z fizyką kwantową. Idee wieloświata, nieoznaczoności i wszechświatów równoległych wplecione są nie tylko w główny wątek fabularny, ale także w wiele questów pobocznych.
Trivia
Moim głównym celem jest opowiedzenie dobrej historii. Jak wiecie lub nie, nie licząc pierwszego w mojej karierze „Fantasy” nie wydałem pełnoprawnego RPG-a. Teraz, po tylu latach, dojrzałem literacko na tyle, by móc przedstawić zajmującą historię przy pomocy dialogów na solidnym, wysokim poziomie*.
Jak w dobrej książce, fabuła naszpikowana jest tajemnicami, z których wspomniana już Zagłada, Zakon i kwestie rodzinne są jedyne kroplą w morzu. Plan jest taki, by wraz z rozwiązaniem jednej zagadki pojawiały się trzy kolejne. Sposób narracji ma łączyć trochę film akcji z powieścią detektywistyczną.
Gracz nie może się nudzić. Wychodząc z takiego założenia dokładam starań, by każda lokacja (las, jaskinie, stare zamczysko) posiadała przynajmniej kilka tajemnic i smaczków, które urozmaicą podążanie wzdłuż linii fabularnej. Ukryte lokacje, zakopane skrzynie ze skarbami, tajne przejścia, pojawiające się znikąd wątki scenariusza – to wszystko tutaj będzie.
Już pewnie zdążyliście zauważyć, że grę kieruję na tory wyjątkowo klasyczne. „Bracia” są wyrazem mojej fascynacji „Legion Sagą”. U mnie także jest wątek wojenny, mnóstwo grywalnych postaci, ruch oporu i możliwość rozbudowywania własnej bazy.
Stety lub nie, Eryk (choć nie tylko on) jest cholernie wulgarny. W związku z tym potrafi rzucić przekleństwem częściej niż rzadziej. Wiem, jak wygląda kwestia wulgaryzmów w grach, dlatego dokładam szczególnych starań, by pasowały do kontekstu i nie odbiegały specjalnie od klimatu opowieści.
Pomoc
Dlaczego w ogóle zapowiadam tę grę? Demko z godzinnym wątkiem głównym chciałbym wydać na początku grudnia. Żeby jednak tego dokonać, będę potrzebował pomocy.
Poszukiwani są następujący ludzie:
- grafik (chodzi o proste edycje charsetów na potrzeby systemu walki);
- maper (patrz punkt „oprawa i mapping”);
- testerzy (do wyszukiwania błędów, ale przede wszystkim testowania potworów, umiejętności i systemu walki – chciałbym, żeby był odpowiednio wyważony i utrzymywał się na średnim poziomie trudności. Gra ma sprawiać radość, a nie irytować.)
* Oczywiście tylko mam nadzieję, że tak jest.
Aktualizacja 25 sierpnia 2020 r.
Po siedmiu latach od rozpoczęcia prac nad grą wreszcie przyszedł czas, by pokazać Wam demo. Liga Mapperów to czas wzmożonej aktywności na scenie, w związku z czym uznałem, że to dobry moment, by przypomnieć o swojej produkcji. Demo jest odświeżone i poprawione, mam nadzieję, że nie ma żadnych poważniejszych wad. Za pomoc w doprowadzeniu gry do ładu dziękuję Dragon Kamillo, który był wyjątkowo skrupulatny w swoich testach. Testerami gry są, alfabetycznie: Dragon Kamillo, Jazzwhisky, Kleo, Kryzz333, Noruj oraz Piolodiusz.
Bracia de Posaran to na moje oko ponad godzina solidnego grania. Zachęcam Was do ściągania i dzielenia się swoimi wrażeniami. Nie wykluczam, że w przypadku pozytywnego i szerszego odzewu, nad grą będę pracował równolegle do Czarnego Smitha. Link do downloadu na początku posta!
