W tym roku - ponownie jak w poprzednim - rezygnuję z podlinkowania każdej kolejnej gry, ponieważ nie mam cierpliwości na takie zabawy z odnośnikami - wszystkie dostępne są w linku poniżej. Jeśli ktoś chce zrobić paczkę z wszystkimi grami, zachęcam!
Pod projektami konkursowymi znajdują się szczegółowe zasady głosowania, poniżej najważniejsze kwestie:
Głosujemy przez lekko ponad 13 dni, do 20 października 2024 r. do godziny 23:59! Jeśli otrzymam odpowiedni feedback, głosowanie mogę przedłużyć.
Do dyspozycji mamy 6 głosów, na jedną grę można oddać 1 lub 2 głosy
Głosować mogą użytkownicy forum z 3 postami i osoby, które oddały pracę konkursową.
Głosy wysyłamy do mnie dowolną drogą - forum, Discord, mail.
Prezentacja prac konkursowych
Prace prezentowane są w porządku chronologicznym, w jakim je otrzymywałem. Download znajduje się powyżej w linku do Mediafire
Oktarynowa Miarka (Szatkus)
Musisz jak najszybciej powiadomić króla o zbliżającym się niebezpieczeństwu. Niestety droga nie jest łatwa, a jedyne co masz ze sobą to niepozorna miarka...
Tajemnica Oceanu (Zombik)
Maja Cathergroove od dzieciństwa słuchała opowieści ojca o tajemniczej wyspie, której nie było na mapach, a do której kiedyś on sam dotarł. Pewnego razu ojciec nagle znika. Jedyny zostawiony ślad to współrzędne na środku oceanu. Maja postanawia zebrać załogę i wyruszyć na poszukiwania ojca, wiedząc, że ma to związek z wyspą, której całe życie szukał.
Cosmosound (Noruj)
Nazywasz się Jadwiga i jesteś kosmonautką. Otaczają Cię kosmici, a Twoim zadaniem jest eliminacja tych pokrak korzystając ze swojego słuchu, pamięci i bystrego oka! UWAGA: koniecznie ze słuchawkami.
Nobby Universe II: Measure Your Fujara (WładcaKasztanów)
Kolejna gra z serii przygód Nobby'ego. Tym razem najzwyczajniejszy w świecie człowiek będzie się musiał zmierzyć z kolejnym wyzwaniem, polegającym na zmierzeniu sobie fujarki. Od jej rozmiarów zależeć będą losy wszechświata...
Fidei Defensor (Keibi)
Po zmianie władzy w Polsce, Kościół ma poważny problem ze spadającym zaufaniem społecznym, co oznacza także problemy dla jego sojuszników. Prezes Kurzyński wraz z Ojcem Redaktorem postanawiają zapobiec temu, wzywając na pomoc Agenta Romka. Czy Agent Romek podoła misji odbudowy reputacji Kościoła w Polsce i ocali go przed upadkiem?
Chwytaj Dżem (GameBoy)
Przeklęte szlamy skradły cały zapas dżemu! Pan Grzyb wyrusza odzyskać słodki przysmak i dać nauczkę szlamom.
Białasy mnie ciągną w dół (Deathwing)
Magister Gynt wraz z asystentem spuszczają się w głąb niezbadanej Pieczary Gai, by dotrzeć do źródeł bursztynowej many.
Kaferkowe Wyzwanie (Dragon Kamillo)
Puzzle polegające na ułożeniu poprawnych rzutów dachów z najkrótszą możliwą drogą spływu wody od kalenicy do okapu.
Wormhole (Charlie Vermin)
Czy uda ci się odzyskać skarby z zapomnianych komnat i odnaleźć drogę powrotną? Nie obejdzie się bez twojej specjalnej umiejętności - możesz się teleportować, podwajając przebyty dystans...
Szczegółowe zasady głosowania
Głosowanie trwa ponad 13 dni (licząc dzisiaj). Oznacza to, że głosy można oddawać do 20 października do godziny 23:59! Jeśli otrzymam wystarczająco dużo próśb, dopuszczam możliwość przedłużenia głosowania. Proszę o mobilizację i zmieszczenie się w terminie.
Po zakończeniu głosowania będę publikował tabelkę z oddanymi głosami i nickami osób, które głosowały.
Głosować mogą użytkownicy forum, którzy do chwili założenia tego tematu mieli założone konto na forum i co najmniej 3 posty na tym koncie. Dodatkowo głosować mogą osoby niespełniające powyższego kryterium, jeśli oddały pracę zakwalifikowaną do konkursu.
Głosujemy anonimowo poprzez wysłanie do mnie wiadomości prywatnej na forum lub Discordzie, ewentualnie poprzez wysłanie maila. Żądajcie potwierdzenia odebrania każdego głosu!
Każdy głosujący może oddać 6 głosów.
Na daną grę można oddać 1 lub 2 głosy, ale nie trzeba wykorzystywać wszystkich głosów.
Z uwagi na to, że odliczanie głosów na bezpośredniego rywala nie sprawdza się i wszyscy jesteśmy duzi, nie odliczamy głosów na bezpośredniego konkurenta!
Nagrodami w konkursie są pixelowe pucharki na forum. Dodatkowo każdy z nagrodzonych otrzyma dodatkowy punkt w głosowaniu podczas tegorocznych GF-ów, a zwycięzca - specjalny kolorek na Discordzie.
Szczerze liczę, że podtrzymamy fantastyczną tradycję oceniania wszystkich projektów biorących udział w konkursie. Dlatego zachęcam do posiłkowania się poniższym wzorem posta:
Białasy mnie ciągną w dół - co tu dużo mówić, jedyny dobry kliker jaki powstał (reszta to cyfrowa heroina zabijająca poczucie czasu, ha tfu). Szybka, przyjemna i ładna gra. Dodatkowy plus za adaptację piosenki.
Tajemnica Oceanu - bardzo Zombikowa gra, czuć tu trochę Szkielecika w wersji lite, ciekawy pomysł z dobieraniem załogi. Chyba przejdę jeszcze raz jak ogram resztę gier, żeby zobaczyć jak zmieniają się dialogi wraz z wyborem innych członków załogi. Natomiast użycie grafik AI... rzułta kartka, uważaj co generujesz. :(
Wormhole - tu natomiast bardzo CharlieVerminowa gra. Klimat i mechaniki prima sort. Zabrakło mi tu natomiast chociaż ze 2 linijek tekstu albo jakiejś szybkiej cutscenki na starcie. Przy niektórych poziomach musiałem trochę się nagłówkować by ruszyć dalej, ale ogólnie poziom trudności był raczej wyważony.
Oktarynowa Miarka - tutaj główkowania było naprawdę dużo. Strasznie frustrująca gra, dobry pomysł na mechaniki przenoszenia kawałków poziomów, i teleportów, ale są one dosyć nieintuicyjne, zwłaszcza końcówka. Chyba pomogłoby tu trochę użycie innej grafiki podłoża dla przesuwalnych fragmentów. Dodatkowo gra tak średnio tłumaczy część z tych mechanik. Grafiki to chyba RTP z RM95? DK się ucieszy.
Resztą gier ogram i opiszę dopiero w weekend niestety.
Oktarynowa Miarka - Kilka razy chciałem sobie dać spokój, ale ostatecznie przeszedłem, chociaż to była droga przez mękę. Chyba najbardziej irytująca gra w dziejach TAPE. Poziom trudności momentami bardzo wysoki i czasem brak checkpointów, przez co trzeba powtarzać fragment łamigłówki, co jest frustrujące zwłaszcza za pierwszym razem, kiedy przeszło się fartem i nie pamięta się właściwej drogi. Dodatkowo gra mało co tłumaczy i nawet nie wspomina, pod jakimi klawiszami jest reset i skradanie. Niespecjalnie podoba mi się takie oldschoolowe rzucanie na głęboką wodę, bo to zwyczajnie wymusza rozkminę metodą prób i błędów, od której łatwo się odbić. Z takich drobnych pomocy, to tak jak wspomniał GameBoy, inny kolor kopiowanego podłoża sporo by już pomógł. Dobrze, że jest chociaż to podświetlenie, bo nie wyobrażam sobie grać bez niego. Z początku nie podeszła mi też strasznie surowa strona wizualna - tylko dwa rodzaje kafelków i gracz - chociaż to jest w pewnym sensie wymuszone przez mechanikę. Z pozytywnych rzeczy, to spodobał mi się etap z zapadającą się podłogą.
Tajemnica Oceanu - Halo, gdzie to mierzenie? Chyba tylko sam fakt przebytej odległości się w to wlicza, ale to naprawdę naciągany motyw. Sama gra przyjemna, zwłaszcza w sekwencjach podwodnych, bo te na statku zostały dodane raczej na siłę. Wybór załogi i rozmowy z nią na nic nie mają wpływu, są tylko takim ciekawym ozdobnikiem. Pod wodą z kolei zabrakło mi licznika skarbów na ekranie, a nie schowanego w menu, co bardziej zachęcałoby do ich zbierania. Grafiki od AI mi nie przeszkadzały (może jedynie trójpalczasty kapitan), te pod wodą wyjątkowo ładne, ale już statek za mocno się od nich odcina. Strasznie to burzy moje poczucie estetyki, ale nie w sensie, że są źle narysowane, tylko zbyt duży jest kontrast między tymi dwoma częściami gry. Chyba lepiej by się tu sprawdził losowy współczesny tileset z ewentualnym editem, żeby zachować widok od boku. Jeszcze minus za "zakończenie" - trochę się tu przypomina "koniec wersji demo" Axera.
Cosmosound - Sroga gierka, wymagała ode mnie wielu podejść, zanim nauczyłem się prawidłowo rozróżniać dźwięki. Do tego stopnia, że kiedy pojawił się trzeci rodzaj przeciwników, to nie pamiętałem już, co mi na jego temat mówił tutorial. Potem już siadło i póki co mój najlepszy wynik to 121 punktów i brązowy medal. Domyślam się, że dla osób głuchych na tony gra może być nie do przejścia, a sam też nadal robię błędy mimo licznych prób, zwłaszcza przy dłuższych sekwencjach. Trudna rzecz, ale nie w irytujący sposób, może za wyjątkiem pojawiających się czasami rozpraszaczy. Ale pomocne radyjka, odnawianie żyć i siatka dobrze balansują poziom trudności. Największa wada to fakt, że dźwięki po lewej i prawej są za cicho, przez co trzeba się na nich naprawdę mocno skupiać. A oprawa wyśmienita. Bardzo szanuję, że Noruj idzie we własną grafikę, bo to zawsze robi wrażenie większej spójności. Dodatkowo bardzo przyjemna muzyka na ekranie tytułowym.
Nobby Universe II: Measure Your Fujara - Nie ukrywajmy, każdy o tym pomyślał na widok tematu, ale tylko WładcaKasztanów był na tyle szalony, żeby faktycznie zrobić grę o mierzeniu fujary. Jednorazowo taka chaotyczna gierka była dla mnie do przełknięcia, ale chyba nie mam już w sobie tyle wewnętrznego gimnazjalisty, żeby mieć z tego ubaw po raz kolejny. Zobaczyłem dwa zakończenia i tyle mi wystarczy, chociaż jest ich tutaj cała masa - fajny smaczek dla osób, które lubią się tego doszukiwać. Poza tym satysfakcjonująca jest opcja ubijania NPCów. Mniej satysfakcjonujące są za to game overy średnio co 10 sekund, czasem w losowych miejscach. Widać, że gra walczy zaciekle o pierwsze miejsce jako ta najbardziej irytująca, ale do Oktarynowej Miarki mimo wszystko jej sporo brakuje.
Fidei Defensor - Od Keibiego raczej nie można było się spodziewać niczego innego niż konsekwentne rozwijanie swojego uniwersum, tym razem z nawiązaniami do ostatnich wydarzeń w polityce. Dodatkowo w ostro antyklerykalnym klimacie, co pewnie przysporzyłby tej gierce wielu fanów wśród gimboateistycznej młodzieży, gdyby wybiła się poza makerową niszę. Moim głównym zastrzeżeniem nie jest jednak przerysowany wizerunek Kościoła, ale zwyczajnie nuda. Zarówno pomysł jak i wykonanie gameplayu jest fajne, ale schemat jest koszmarnie powtarzalny. W kółko wykonuje się tę samą, raczej prostą czynność, co byłoby w porządku, gdyby gra trwała rok, max 2 lata, ale nie tak długo. Domyślam się, że wymagała tego fabuła, ale ja po dwóch latach zwyczajnie pozwoliłem, żeby mi pozamykano wszystkich księży, bo już nie wyrabiałem. W międzyczasie można co prawda jeździć sobie po mapie i wyszukać parę ulepszeń, ale na tym urozmaicenia się kończą. Na minus też dwa różne klawisze do zabierania księży i do ich zostawiania, przecież dałoby się obie te akcje mieć pod enterem? Swoją drogą wielki szacunek za odwzorowanie mapy Polski, łączenie z jej wszystkimi zadupiami, to naprawdę robi wrażenie.
Chwytaj Dżem - Czy to już jest ten horror bez umierania? Widać, że GameBoy czuje się dobrze w takim super przesłodzonym klimacie, bo sięgnął nawet po te same zasoby, co ostatnio, ale istotnie, są na tyle urocze, że szkoda byłoby nie użyć ich ponownie. Gdybyśmy doczekali się kiedyś TAPE Kaszojad Edition, to mamy już faworyta. Ładna mapa i przyjemna mechanika, w sam raz na minigierkę, chociaż nie załapałem, na jakiej zasadzie ubijane są szlamy, bo chwytak czasem przyciąga/odpycha je bez konsekwencji. Miłe jest to odnawianie żyć i save w jednym miejscu, ale nie mają one tak naprawdę znaczenia, bo po utracie całego zdrowia i tak następuje reset, chociaż lekko zbugowany, co widać dopiero przy drugim odpaleniu gry: wczytywany jest save, ale gra nie bierze pod uwagę opcji, że przy rozpoczęciu nowej gry można nie mieć jeszcze żadnego save'a i stracić życia, co skutkuje przeskokiem do zapisanego stanu z poprzedniej gry. Zabawne też, że z zebraniem ostatniego dżemiku na wyspie trzeba było kombinować niewspółmiernie bardziej niż ze wszystkimi pozostałymi.
Białasy mnie ciągną w dół - O swojej gierce mogę powiedzieć tyle, że jestem całkiem zadowolony z efektu końcowego, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że powstawała praktycznie tylko przez tydzień. Przez pierwszy zastanawiałem się w ogóle, jak podejść do tematu i walczyłem z problemami technicznymi, chociaż samą klikerową mechanikę miałem przygotowaną już wcześniej (ten prototyp Białasów też pewnie pokażę za jakiś czas). Oczywiście nie starczyło mi przez to czasu na wszystkie zaplanowane bajery, jak achievementy czy zapisywanie wyników, ale może nawet nie są potrzebne, bo to z założenia miała być krótka gra. W Makerze ciężko o rozbudowany kliker, bo gracz musi być ciągle zajęty, więc odpada tryb idle, ale miałem na tyle duży fun przy tworzeniu, że pewnie jeszcze wrócę do tego gatunku z czymś dłuższym (nie bijcie).
Kaferkowe Wyzwanie - Dragon Kamillo uczy i bawi. Miałem już pisać, że odbiłem się od tej gry przez mało intuicyjne sterowanie i wybór dachówek, ale postanowiłem dać jej jeszcze jedną szansę i okazała się być naprawdę wciągająca. Na ten moment dwa dachy mam zaliczone, przy trzecim muszę jeszcze dłużej posiedzieć. Przydałoby się zdecydowanie więcej poziomów, zwłaszcza trochę prostszych na początek, bo widząc już ten wielki dach jako pierwszy etap, można się nieco przestraszyć. Dla tych, którzy nie wiedzą, o co chodzi, polecam przestudiować title screen i porównać z nim pliki pojedynczych dachówek, patrząc po ich nazwach. Te 3 przykłady na start też bardzo pomocne. Na plus świetna oprawa muzyczna, ale największą zaletą gry jest fakt, że - jako projekt z RM95 - wreszcie uruchamia się poprawnie, bez żadnych cyrków z zepsutymi kolorami itp. Szkoda, że DK upiera się przy silniku, od którego na kilometr wali naftaliną i dziadowskim swetrem, ale dopóki da się taką grę odpalić bez problemów, to mogę to przeboleć. Czekam na rozwój projektu po konkursie, bo układanie kaferków czy tam lukarn to dla mnie wyśmienita zabawa.
Wormhole - Tu też można w pierwszej chwili dostać hercklekotu przez sterowanie. Branie rozbiegu do wykonania teleportu wydawało mi się początkowo trudne, ale da się to załapać po paru etapach i naprawdę warto pocisnąć do końca, bo to jedna z najlepszych gier w zestawieniu. Czuć, że to w 100% Charlie Vermin - charakterystyczna grafika, muzyka, pomysłowe podejście do tematu i ciekawe zagadki logiczne. Gra momentami wymaga trochę kombinowania, ale nie jest przesadnie trudna ani długa, idealna pozycja konkursowa. Wyszło mi krócej niż o innych, ale naprawdę nie mam się czego przyczepić, może jedynie tego, że podpowiedzi są trochę słabo widoczne.
Oktarynowa Miarka - Nie udało mi się przebrnąć przez tę grę do końca. Trochę słabo, że brak w ogóle jakiegoś menu tytułowego i swobodnej możliwości zapisywania i wczytywania gry. I tego, by zacząć ją od nowa... Mechanika bardzo ciężka do ogarnięcia. Właściwie to do momentu, w którym sobie odpuściłem, biegałem całkowicie na oślep, idąc dalej metodą prób i błędów.
Tajemnica Oceanu - W sumie całkiem spoko gierka, ale jakoś nie wyczułem nawiązania do tematu. Trochę naciągane, że tak powiem... Fajne było zbieranie załogi i możliwość gadania z nią pomiędzy kolejnymi wyprawami w głębiny. Dobry pomysł na jakąś większą gierkę.
Cosmosound - Taka trochę minigierka na zapiętywanie. Akurat z rodzaju tych, których nigdy nie lubiłem w grach xD Po 10 rundzie dostawałem już lekkiego mózgopląsu. Wykonanie bardzo porządne.
Nobby Universe II: Measure Your Fujara - Ostrzeżenie na początku gry, skutecznie zniechęciło mnie do tego, by ja przechodzić.
Fidei Defensor - Fabuła niezbyt w moim klimacie, ale gierka nie taka zła. Podziwiam mocno za wykonanie mapy. Sama rozgrywka chyba ok. Na plus też szukanie znajdziek. Gra jednak strasznie się dłużyła po 1 roku i trochę biła monotonnią. Można byłoby ją skrócić, albo przyspieszyć nieco jej tempo. Dość ciekawe też były opisy przewinień księży. Niektóre były nawet dość mocno szokujące.
Chwytaj Dżem - Prosta, ładna, krótka i przyjemna gierka. Trudno jednak coś więcej tutaj o niej napisać. Wystarczyło trochę połazić, pozbierać i tyle.
Białasy mnie ciągną w dół - Tytułowa piosenka mocno wżarła mi się w mózg i teraz co jakiś czas dopada mnie w randomowych momentach. Gra bardzo porządna, pomysł dobry i ciekawy. Fajnie się rozkręcało tę kulę.
Kaferkowe Wyzwanie - Spoczko gierka i fajny pomysł. Jakieś dachy poukładałem, tylko nie wiem, czy źle czy dobrze i w sumie to tego mi w niej najbardziej brakowało, to jakiegoś znaku, czy dach zaliczony, czy jest w nim coś jeszcze do poprawienia.
Wormhole - Ciekawa mechanika i fajne poziomy. Fabuły praktycznie żadnej, ale gierka ok.
Cosmosound- strasznie frustrująca gra, bo pomimo bycia muzykiem nie nadaję się kompletnie do gier z mechanikami "odgrywania" usłyszanych wcześniej dźwięków. Bardzo ładna grafika, widać, że Noruj nie próżnował z ćwiczeniem pixelartu. Brakuje mi tu też jakichś krótkich cutscenek między poziomami, czegoś co by sprawiało, że chciałbym zacisnąć zęby i to skończyć.
NobbyUniverse II - jak dla mnie niestety najsłabsza część Nobby'ego. Te gameovery z dupy są bardzo irytujące. Żarty też nie trafiają do mnie, w poprzednich częściach były bardziej wyrafinowane.
Fidei Defensor - ciekawy pomysł na grę, odwzorowanie mapy Polski do poziomu bodajże miast powiatowych robi wrażenie, ale rozgrywka wydaje mi się bardzo chaotyczna, coś tam klikam, coś tam się dzieje, nie umiem za bardzo w to grać.
Kaferkowe Wyzwanie - fajny klimacik appki rodem z DOSa, ale jest to jeszcze trudniejsze do ogarnięcia niż Fidei Defensor. XD
Zdecydowanie przydałyby się tutaj ze 2-3 małe i proste dachy na start, by łatwiej dało się ogarnąć mechanikę.
Chwytaj Dżem - jako projekt, którego użyłem by w końcu sprawdzić maniacs patcha do 2k3 to daje radę, ale ostatecznie średnio jestem zadowolony z tej gry, na następne TAPE na 98% pójdę w inne, bardziej fabularne klimaty znowu.
Oktarynowa Miarka - Fajny pomysł na wykorzystanie tematu konkursowego, ale wykonanie bardzo surowe. Zwłaszcza konieczność odkrywania elementów gry samemu nie jara mnie już tak bardzo, jak 20 lat temu. Tajemnica Oceanu - Duży minus za grafiki AI, duży plus za klimat podmorskiej wyprawy. Mechanicznie trochę przynudzało, ale generalnie nie jest źle. Cosmosound - Świetny pomysł, dobre wykonanie, no po prostu solidna gierka. Nobby Universe II: Measure Your Fujara - Fajnie, że Władca kontynuuje uniwersum Nobby'ego, choć w tej odsłonie żarty jakieś takie mniej śmieszne niż wcześniej. Fidei Defensor - Bardzo fajny pomysł (zwłaszcza wykorzystanie tematu konkursowego!), ale sterowanie i lagi zabijają gameplay. Chwytaj Dżem - Ciekawy pomysł na mechanikę, choć klimat grafik nie robi już takiego wrażenia, jak za pierwszym razem. Miałem także wrażenie, że mechanika nie zawsze działa tak, jak trzeba. Białasy mnie ciągną w dół - Uwielbiam clickery, więc co mam powiedzieć. Świetny pomysł i przyjemna grafika. Kaferkowe Wyzwanie - Tutaj także interesujący pomysł, ale brak jakiegokolwiek samouczka skutecznie zniechęca mnie do gry. Wormhole - Klasyczna już stylistyka Charlie'go i także ciekawa koncepcja na wykorzystanie tematu konkursowego.
No dzień dobry, i tak dalej.
Coś w tych pimpkach mało opinii, i w ogóle, co się stało z tymi tradycjami, więc może chociaż ja coś skrobne, tradycyjnie według wzora:
Oktarynowa Miarka - asdzxc
W sumie to mnie się podobało, choć nie wiem czy jak zwykle już przez to że byłem przygotowany na to czego się spodziewać. Autor co prawda wrzucił na srajkorda nawet filmidło z przejściem gry, ale to było tak dawno że rozwiązań zagadek i tak nie pamiętałem - co dobrze. Ale przez to gra może mi się bardziej podobać niż innym i uważam ją za w sumie łatwą - może na 2, czy tam 3 zagadkach zatrzymałem się na dłużej, ale nie aż tak by kusiło mnie zajrzenie do filmidła. Szkoda że gra zawierała też inne elementy - sam ten motyw przesuwania przestrzeni był na tyle solidny, że skradanie itp (a tym bardziej w tak surowej formie) były bardziej denerwującymi zapychaczami niż czymś co miało urozmaicać i tak już porządny pomysł.
Tajemnica Oceanu - asdzxc
Gra odrzuciła mnie na start pokazując od razu mordę jakieś dziewoi, na szczęście reszta obrazołków nie była już taka natarczywa. I jak już jestem przy grafice to nie podobało mi się jak obie części gry od siebie odstawały - było trzeba się zdecydować na jeden styl - tym bardziej że osobno oba całkiem dobrze się broniły. A tak jak teraz to prawdopodobnie zupełnie zrezygnowałbym z etapów na statku, a bardziej urozmaicił sekcje podwodne - aż się prosi o coś bardziej rozbudowanego mechanicznie niż takie po prostu pływanie. Sam temat kontrolowania głębokości/ciśnienia itp można by na pewno ciekawie rozwiązać urozmaicając samą grę - bo niestety w obecnej formie trochę mnie wynudziła. Wybory postaci to rzecz mi zupełnie obojętna, a nawet trochę denerwująca - przepraszam tak już mam XD.
Cosmosound - asdzxc
O dziwo przeszedłem, choć nierówny poziom trudności nie daje o sobie zapomnieć. Najtrudniejsze etapy to 7-10, potem na szczęście gra daje odpocząć i nazbierać serduszka na końcowe 2 etapy. Zdobyłem 2 miejsce, choć punktacji nie pamiętam. Jak dla mnie najbardziej denerwującym motywem była podwójna kara za błąd - nie dość że traciło się życie, to tak na prawdę na 2 etapy - bo odnowienie było tylko jeśli bezbłędnie przeszliśmy daną rundę. Znalazłem też chyba błąd - jeśli w jednym etapie straciliśmy 2 serca to ułatwienie w formie siatki nie pokazywało się w następnym - choć mogę coś kręcić. Samo ono też zbytnio nie ułatwiało, bo głównie problem stanowiły te zagadki dźwiękowe i mus zapamiętywania kolejności - zazwyczaj po prostu liczyłem na szczęście że obie wylosują się po tej samej stronie, co da mi porównanie gdzie ewentualnie mogą znajdować się sami przeciwnicy, sam pojedynczy dźwięk bez odniesienia był niestety dla mnie zazwyczaj na pół strzelany XD. Graficznie jest ślicznie, w ogóle gra mi bardzo przypomina jakieś programy do ćwiczenia spostrzegawczości itp u dzieci.
Nobby Universe II: Measure Your Fujara - asdzxc
Przepraszam, ale to się chyba już przejadło, przy czym sama gra wydaje się dość mocną kopią tej o jabłkach (do tego gorszą). W szkole urozmaiceniem były walki i w sumie ogólnie że to jednak był RPG, tu z powrotem dostaliśmy sporo absurdu wrzuconego do jednej gry w której sporo prób kończyło się po prostu od razu śmiercią. Przeszedłem, uzyskałem 1 i 6 zakończenie, i sporo gameoferm po drodze, ale w tym całym chaosie niestety nie mam jakoś motywacji szukać innych rozwiązań. To gra którą chętnie w sumie obejrzałbym po prostu na transmisji gdyby się odbyła, podobnie jak tą z jabłkami - gdzie po prostu ludzie na chacie rzucali by pomysłami gdzie mogą się kryć inne zakończenia. Plus za ciągłe wrzucanie tej wiedźmy z Jasia i Małgosi - to jest fajna postać, może niech w końcu zostanie tą główną bohaterką XD.
Fidei Defensor - asdzxc
Pomysł fajny, sama gra nudna. Bo koniec końców całość polega na poczekaniu na komunikat, wciśnięciu numerka księdza, wybranie go i odwalenie gdzie się da (można też wtedy się przełączyć na innego i szybko sobie odległość zrobić jeśli mamy kogoś innego daleko), i tak w kółko - co sprawia że jedyną trudnością (i to strasznie wkurzającą) było omyłkowe klikanie 1 zamiast q XD - tak też uważam że można to było po prostu ogarniać jednym przyciskiem. Po za tym lepiej grało się mychą - bo kliknięcie w miasto było łatwiejsze niż trafienie tam zaznaczajką przy tak zwalniającej grze (serio, co tam takiego było obciążającego? Bo jedyne co mi przychodzi to tylko duża mapa). W tej formie to serio gra mogłaby być krótsza o połowę. Choć ja widziałbym to inaczej - wywaliłbym tak napięty czas i natychmiastowe przenoszenie się między księżmi - co zmusiłoby do zapamiętywania mapy i strategiczne rozstawiania księży, żeby zawsze na piechotę do nich zdążyć. Bo tak to sama mapa była tylko dodatkiem (a szkoda, bo wymagała sporo napracowanka, a się marnuje) bo koniec końców po prostu szukało się najbliższego wolnego miejsca i tyle. No i trochę bez sensu z tymi powiatami, kościół ma inną strukturę, jednak jak spojrzałem w dane to diecezji jest trochę maławo (41), a zaś dekanatów za dużo (1135), więc może to nielogiczny ale nawet dobry kompromis. No i same opisy przewinień dobre, fajnie że nie skupiały się na jednym wiadomym temacie - w sumie to nawet chyba odwrotnie, na takowy nigdy chyba nie trafiłem XD. Absurdalność też sprawia, że w sumie trudno się tu o cokolwiek obrażać i można to brać na luzie.
Chwytaj Dżem - asdzxc
W sumie nie wiem po kiego był tu ten maniac XD. Grafika jest tak śliczna że jak dla mnie to można jeszcze więcej gier na tych zasobach zrobić. Sama gra ma potencjał, ale szkoda że nie było tego więcej - aż się prosiło o jakieś większe zagadki logiczne jak w przypadku zdobycia tej jednej kulki z wyspy, czy jakiegoś bonusa za zabicie przeciwników (sam sposób ich likwidacji też fajny i też by się prosił o rozwinięcie w stronę zagadek). No i szkoda że tego jednego gnojka nie dało się ubić, chciałem walnąć wszystkich XD. W sumie nie wiem co więcej napisać, bo sama gra przyjemna, ale i krótka - system zapisu czy leczenia mi się nie przydał. Było parę błędów w priorytetach kafelków, ale to pierdoła.
Białasy mnie ciągną w dół - asdzxc
Ehhh, dla mnie najdłuższa gra w zestawieniu, ta dziura nie ma dna, prędzej ci się gra zesra niż oni tam na dno dojadą. Ale tak na serio - to jak zwykle u zdechłego skrzydła - gra jest bardzo solidna i kompletna. I mimo że na papierze brzmi strasznie nudno, to jednak wciąga. Genialna muzyka, szczególnie przy tym dopalaczu - aż ciało mimowolnie zaczynało tańczyć XD. Trochę minus za mus wykupywania ulepszeń, serio chciałem przejść tą grę bez nich...
Kaferkowe Wyzwanie - asdzxc
Przepraszam za brak lepszego poradnika, jak i jakiś prostszych przykładów (to akurat spowodowane tym, że dla mnie wszystkie są proste XD), zrealizuje to na pewno przy rozwiniętej wersji.
Co do porad to w sumie możecie jeszcze przeanalizować przykład z titla przerysowany na kafelki z gry: http://i.imgur.com/VXDx2Go.png http://i.imgur.com/mvtTjTj.png
Pomyślę jak to fajnie wytłumaczyć, podczas robienia wersji rozwiniętej, tym bardziej, że planuje również dać rysowanie elewacji, co jest jeszcze trudniejsze.
PS: A i w grze istnieje sprawdzanie czy dach jest dobrze ułożony, jeśli tak będzie - gra pokaże komunikat (choć ma to paru sekundowe opóźnienie), więc jeśli macie wszystko ułożone i gra nic nie pokazuje - oznacza że jest jeszcze źle.
Wormhole - asdzxc
Mam wrażenie że ta gra jakoś się zgubiła na tle innych, a szkoda, bo jest całkiem fajna. Pomysł na mechanikę jest ciekawy i w sumie szkoda że nie było więcej poziomów, bo może wtedy bardziej zapadłoby w pamięć. A tak to możliwe że trochę za proste było, bo gdy się przeszło poziom drugi to w sumie reszta nie stanowiła jakiegoś wyzwania, a sam ten 2 również bardziej opierał się na zaczajeniu jakie zasady rządzą tym skakaniem. W poziomach z młotkami też o dziwo było ich więcej niż potrzeba, i nie wiem czy to było celowe, czy może autor nie przewidział jakiegoś krótszego rozwiązania - ale koniec końców nie ma to znaczenia. Szkoda że w sumie tylko ostatni poziom zmuszał bardziej do myślenia.
Glico☆Magic?
